ที่มา: ว.วชิรเมธี.หนักเป็นเบา เมื่อเราไม่เเบก.พิมพ์ครั้งที่ ๔.นนทบุรี:
สำนักพิมพ์สัปปายะ.๒๕๕๖.หน้า ๑๓๓-๑๕๑
เรื่อง สรรพสิ่งคือของใช้ อย่าเข้าใจว่าเป็นของฉัน
ธรรมชาติเดิมเเท้นั้นชีวตปลอดโปร่ง โล่ง เยา สบาย เเต่ต่อมาเมื่อชีวิตเริ่มมีวิวัฒนาการซับซ้อนมากขึ้นก็กลายเป็นก้อนหินเเห่งอัตภาพที่เต็มไปด้วยความหนักอึ้ง ไร้อิรภาพ กายก็หนัก ใจก็หนัก ที่น่าเศร้าคือ คนเราจำนวนมากในโลกนี้ ปล่อยให้กายใจ เเละสถานภาพทางสังคมซึ่งไม่ใช่สภาพเดิมเเท้ของชีวิตนั้นกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต โดยเเทบไม่คืดสลัดความหนักหน่วงนี้ให้พ้นไปจากชีวิตเลยจนกระทั่งวันสุดท้ายของชีวิตเดินมาถึงก็ต้องลาโลกไป ก็ยังเเบกของหนักนั้นจนถึงขั้นนอนตายตาไม่หลับประโยชน์ที่ได้รับ: อย่ายึดติดกับของภายนอกทุกอย่างมันไม่ใช่ของๆเรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น